Innleiing

Den vakre møllardottera dansar og syng for kong Halvor av Serkland, og om kvelden kjem ho opp i høgloftet til han. Kongen legg seg med henne om natta, men om det skulle bli ein son av det, vil han ikkje at dronninga skal få vite om det før barnet er så stort at det kan styre eit skip. Etter ni månader får ho ein son og kallar han Hugaball. På to døgn veks han så mykje som andre barn veks på sju år, og etter tre døgn er han fullvaksen.

På leikevollen neiser dei andre gutane han fordi han ikkje veit kven far hans er, men mora kan fortelje at faren er kongen av Serkland. Hugaball rir til kongsgarden og trugar kongen til å godkjenne han som kongsson. Saman med to andre kongssøner dreg Hugaball av stad for å redde to jomfruer ut av eit berg. Han spør brørne om dei vil gå inn i fjellet og hente ut jomfruene, eller om dei vil passe på skipet. Dei vil helst passe skipet, og Hugaball går inn og kjem ut med jomfruene. Men mens han går tilbake inn i fjellet for å hente ut meir gull, seglar brørne heim med jomfruene.

Hugaball rir tilbake inn i berget, og då byrjar hesten hans å snakke. Hesten seier at dersom Hugaball legg den blå kappa si under hovane hans, kan han bere Hugaball over den breie fjord. Hugaball og hesten kjem heim før halvbrørne, og han høgg båe brørne i hel.

Grunnlaget for denne visa finst i ei islandsk soge om jødar, Gydinga saga. Der er det mellom anna ei forteljing om Pontius Pilatus:

Kong Tirus var ein gong ute i skogen på jakt. Det vart mørkt, men det var stjerneklårt, og kongen var ein vis stjernetydar. No kunne han sjå av stjernene at dersom han kom saman med ei kvinne i natt, så kunne han bli far til ein mektig og vidgjeten mann. Dronninga var ikkje i nærleiken, men han fekk henta ei møllardotter til seg, og han låg med henne om natta. Møllardottera fekk ein son som ho kalla Pilatus. Kongen hadde sagt at når sonen var tre år, skulle han sendast til kongsgarden, og der voks han opp saman med ein halvbror, sonen til dronninga. Pilatus vart sjalu på bror sin og drap han. For å bli kvitt han sendte kongen Pilatus til Roma, og der møtte han ein annan kongsson som han også slo i hel. Etter det vart han send til ei øy som heitte Pontius. Innbyggjarane på denne øya var så rebelske og agelause at dei ikkje tolde nokon hovding over seg. Pilatus måtte anten kue dette hardlynte folket eller bli drepen. Pilatus klarte å temje dei og vart ein vidgjeten mann.

Denne visa finst berre i Noreg, men det er lett å sjå at visediktaren har bruka denne «legenda» som grunnlaget til visa, og i tillegg har han sett til ein del eventyrmotiv: Hugaball blir erta av leikekameratane og må spørje om kven faren hans var, slik Iven Erningen og Sigurd Svein måtte, og han tek jomfruer ut av berget, på same måten som Åsmund Fregdegjæva og Steinfinn Fefinnson gjorde.

På 1840-talet song Anne Ånundsdotter Lillegård i Lårdal denne visa for Landstad. Han kjende ikkje til nokon annan som kunne denne visa. Seinare song Anne visa også for både Jørgen Moe og Sophus Bugge. Det finst også fragmenter etter Tone Marteinsdotter Høna, men utanfor Lårdal er det få spor av visa. Olea Crøger og Hans Seeberg skreiv opp ein melodi. Dei noterte ikkje kven kvedaren var, men både Heggstad og Berge meinte at kvedaren ikkje kunne ha vore andre enn Anne Ånunsdotter Lillegård. Seinare skreiv også O. M. Sandvik opp ein melodi etter Inga Tonna frå Rauland i Mo.

Utsyn 5

Oppskrift A

TSB E 146: Hugaball

Oppskrift: 1840-åra av Magnus Brostrup Landstad etter Anne Ånundsdotter Lillegård, Eidsborg, Lårdal, Telemark.

Orig. ms.: NFS M. B. Landstad 5, 5–7.

Oppgjeven tittel: Hugabalds vise.

*

1. Myllardottri dansar og kveð
og slær mot reviAlternativ lesemåte (skriven inn med blyant): remi mæd foto
sa geng hon seg pá leikarvollen
Halvor Kongin imote

2. Dei lág ihop den lange nát
og enda sá gorde deð gorde deð nát^nát
up stend H[alvor] Konngen
klær han seg pá sá brot

3. Er du no lagi til sonen eige
om ded sille sá vera
du let en ki for með Dronngi koma
for han til skipi kan gera

4. Hon sat atte pá moyesalen
deð i mánane ni
tel hon atte sonen den
han var bate stor og frið

5. Deir bar deð bánid til kristnan
der gek vel kvennur iblanð
dei let honom navni geva
dei kallaðen Hugabald

6. Sá vox unge Hugabald
uti dei dagane tvaug
som dei andre smaabonni
dei vexe i ári sjau

7. Sá vox unge Hugabald
uti dei dagane tri
som dei adre smaabonni
dei vex i aldri si

8. Hugabald geng han pa leikarvollo
ibantFeil for: iblant dei drengine dyre
da gjordest han i hoggo sá store
det kunnad en ingin styre

9. Ded var no dei Kongins sønine
studde dei seg under kinn
Halt no ungeUtydeleg n, men gjenteke over lina. Hugabald
du veit enki farin din

10. H[ugabald] kastad han leikesoppa
han lystar ki lenger at leike
sa geng han seg for si moder in
og set sinne kinni sá bleike

11. Og hoyre du det min sæle modir
det er deg no ìngin vande
du segje meg rette Fadersnamne
lat meg ‘ki drygslom stande

12. Du segje meg rette fadersnamne
ded er deg no engin vande
anten deð er tjov hel træll
hel ded er no mannen uti lande

13. Eg skal segja deg faders namne
ded er meg no engin vande
Kongin uti serklando
deð er no din farin sande

14. Han tok hatten af hovdi se
og hanskin af si hánd
tak skal du hava mi kære mor
seger du meg no sande^sant.

15. Hoyrer du de min kere modir
hot eg deg spyrgie má
Kvore skal eg ut{om}af dinom garen
anten ride hel gá

16. Eg hev ein foli pa stallen standands
han er bunden med raude gullband
du sko ki utaf min garden gange
alt om en deg bera kan.

17. Ded var unge H[ugabald]
han spring uppa folabak
ded var honoms kere moder
gav honom eit nevaslag

18. Deð var unge H[ugabald]
han tots under slagi svingle
deð er tvinne vegur imelljum kon
me vita ko nár me kan finnast.

19. Hoyre da ded min sæle son
du skal ded no ekki sá trega
moter du nokon din uven pá veg
du skal en deð sama geva.

20. Ded var unge H[ugabald]
han rid etter vegin fram
sa gav h{o}anom eit nevaslag
te kvor den meinig mann

21. Ded var unge H[ugabald]
han kem seg ridands í gárð
sá bind en hesten sin
og sjav in i stoga gár

22. Ded var Se‹r›klands konungin
han seer iver mannar Radden^addeI utgåva (1853) står det «mannaradden» i teksten, med slik kommentar: Saaledes lød Ordet, men formodentlig skal den sidste Deel af samme hete raðen; han saa over Rækken af de Mænd, som sade til Bords hos ham. (Masskee: mennar adde — alle).
velkomen er du HalfAlternativ lesemåte: halv kong sonen
sá skal me deg no kalle.

23. Ded var unga H[ugabald]
han ristad pa sylvbu^gdde kniv.
kallar ki du meg sonen din
koste skal deð dit liv.

24. Halt no unge H[ugabald]
still no du dit sverð
eg skal kalle deg sonen min
du er deð vel fulla verð

25. Ded var unga H[ugabald]
han talar eit ord með vreiðe
Komi no mine brøðane sju
de yppi med meg ein sveiví.

26. In springe Serklands droninge
segir hon ifrá deð fyrste
ded er tvo af mine sonir af hoggo sár
den treda en átte augu misse.

27. Hoyre der ded mine sæle sønine
vil der dekkon noko gifto
alt ded gull i min garden er,
ded skal milljom brøðane skifte

28. Der site tvo jomfrugur nordanfjolds
dei er no sá haardeleg bundne
den som dei utor bòndi kunna løyse
{s}Serkland ville eg honom unne

29. Ded var unge H[ugabald]
han springe seg fram iver borð
dei má ki lenger dvelljast idag
sa dyre er dei moders orð

30. Ded var unge H[ugabald]
han bind up seglerá
sa let einki han með bunko strjuke
før stavnen i bergi slár.

31. Hoyrer di no mine brøane tvo
hot eg dekkon spyrgje má
Kvore vil der no skipi passe
hel der vil in i bergi gá

32. Mer saa Og hoyre du unge H[ugabald]
me vil ki i bergi ga
men me vil helle skjipi passe
at deð reiser ki pá bylja blá.

33. Ded var unga H[ugabald]
sp sveiper han seg i skind
sa ha en sá fager ei fotefær
alt ivi i bergi in.

34. Her site der no de jomfruger tvo
og spilar med gulli ded rauðe
kvore vil de no fygje med meg
hell vera her til dekkons daude.

35. Gulli er gott at spela med
som morgo sól og máni
sa ung var me pá kons alder
som da, da me her i bergi kome

36. Gulli er gott at spèla med
som gulli^fuglen pa linde kviste –
sa unge var me pa kons alder
som du dá me kons glede miste.

37. H[ugabald] teke dei jomfr[uger] tvo
Og ville sine brøar sil gøyme
med han reið seg i bergi in
og ville taka gulli meire.

38. Da en kom seg i bergi in
begynna hans hesten til tala
ded skipi du H[ugabald] siglde pa
no er deð langt ut pá havi

39. Ded var unge H[ugabald]
han vart sa ille i^um orð
han bleikna som ded bleike løv
og svartnad som ei jord.

40. Tak no den blá kopa di
og breid under blokaapa^hovane fride
keme da me pá grøne jord
ded sporst iver veri sá vide

41. Tak no den blá kápa di
og breid a under min hov
sa má du ride den brede fjor
som pa den grøne jord

42. Ded var unge H[ugabald]
han teke sin hest med krands
ded vil eg fer sanning segja
at bergi deð slogst i ein dands

43. ded var unge H[ugabald]
han teke sin hest med spor
det vil eg fer saning segja
at bergi deð slogst i ein logi.

44. Kongin han stend up i høgelofts svali
seer seg utivi sa vide
no seer eg eit skip pá havi fara
og ein kar uppa hesten ride

45. Ded var no hans brøane tvo
dei styrer hans skipi i land
ded var unge H[ugabald]
han red fyste pá sand.

46. Den eine biten gav han sin hest
den andre gavAlternativ lesemåte: gorðe han te reide
komi no mine brøane 2
dei yppi meg^med meg ein sveiviSamlarkommentar: Ringdands

47. Ded var unge H[ugabald]
han kem seg ridands i gárd
ded var Serkl[ands] Kong
han ute fer honom stár

48. Det var unge H[ugabald]
han ristad pa sylvb[udde] sverd
hot meinar du Serkl[ands] Kongin
hot var du verd

49. Halt no unge H[ugabald]
og still no dit sverd
du skal fáa baade jomfr[uga] og Serklands rike
du er deð fulla verð.

*

Strofene er ikkje nummererte i oppskrifta.

Landstad brukar både á og somstad à for å i denne oppskrifta. Her skriv me gjennomført á.

Oppskrift B

TSB E 146: Hugaball

Oppskrift: 1847 av Jørgen Moe etter Anne Ånundsdotter Lillegård, Eidsborg, Lårdal, Telemark.

Orig. ms.: NFS J. Moe 8, 50–56.

Oppgjeven tittel: Hugabalds Vise

*

1. Myllardottere dansar aa kve
Ho slær i hop RemeSamlarkommentar: Rimet is‹be›sat? me Foto
Saa gjæng ho seg paa Leikarvollen
Aa Halvor kongjen imot.

2. Dei laa ihop den laange Naat
Aa EndeAlternativ lesemåte: enda saa gjore den NaatteDet kan sjå ut som Moe først har skrive noko på lag som Motte
Op stænde Halvor Koningjen
Klær han seg paa saa braat

3. Er du naa lagje te Sonen eige
Om de sille saa væra
Du maa ‘kje late en for mi Dronning komma
For han sit Skjibe kan gjera.

4. Ho sat atte paa Moiesalen
Vel i Maanane ni
te o aatte Sonen den
Han va baate stor aa fri

5. Dei bar de Baan te Kristnane
Der gjæk vel Kvinno^ur i blandt
Dei læt honom Namne gjeva
Dei kalla ‘an Hugaball

6. Saa vox unga Hugaball
Uti dei Dagane tri
Som dei andre Smaabaanni
Dei væxe i Aldre si.

7. Hugaball gjæng han paa Leikarvøllen
Iblandt dei drengjene dyre
Saa gjorest han i Hugo saa stor
Der konde han^en Ingjen styre.

8. Der va naa dei Kongjesynine
StuddeAlternativ lesemåte: Stødde de seg onde Kjind
«Halt no onge Hugabald,
Du veit inkje Faren din.»

9. Hugabald kasta LeiksuppaSamlarkommentar: Bold?
Han lyster kje længer aa leike
Saa gjæng han seg før sin Moer in
Aa sætSamlarkommentar: ? sine Kjinner saa bleike.

10. «Hoire du de min kjære Moder,
Der æ deg naa ingjen VandeSamlarkommentar: vaande?
Du seie me rette Farsnamne,
Lat mæg kje Drygslom stande.»

11. «Æg ska seie dei Fa^ersnamne,
De æ mei naa ingjen VandeUnder ordet står det «aa»; det står sannsynlegvis til «Vande», jf. kommentar i førre strofa.
Kongjen uti Serklando
De æ naa din Faren sande.

12. Han tok Hatten af Hovde sit
Aa Hansken af si Hand
«Tak sko du hava min kjære Moder,
Sei du meg naa sandt.»

13. Høire du de min kjære Moer
Haat æg de sporgje maa:
Kvaare skaAlternativ lesemåte:skaa æg otor dena^denomSamlarkommentar: din Garen
Anten rie hel gaa

14. «Æg hæv en Fole paa Stallen standand
Han æ bonden me røde Guldband
Du ska kje otor min Garen gange
Om Hesten dæg bæra kan

15. De va onge Hugabald
Han spring up paa Faalabak
De va honoms kjære Moder
Ga honom et NæveslagAlternativ lesemåte: Nævaslag

16. De va onge Hugabald
Han st tost onde Slagje svengle
«De æ tvenne Vegur imijomj-en er utydeleg, men Moe har skrive «jom» over lina for å gjere det tydelegare.Samlarkommentar: imellom kon
Me veta ‘kje naar me kan finnast»

17. «Høire duRetta frå: du du de mi kjære Son
Du ska de naa inkje saa træga
Møter du nokon din Uven paa Veg
Du ska ‘en de samme^a Ge gjeva.

18. De va onge Hugabal
Han rei ette Vægjen fram
Saa ga han et Nævaslag
Te kvor den Meinigman

19. De var onge Hugabald
han kjæm se rians ti Gaard.
Uti saa bind ‘en Hesten sin
Sjav uti Stuga gaar

20. De va Særklands Koningjen
Han seer ivi Mannar adde
«Velkommen æ du Halvkongssonen,v-en er skriven over noko anna og er utydeleg, men Moe har også skrive han i parentesar over lina for å gjere det tydelegare.
Saa skaa me dæg naa kadde».

21. De va onge Hugabald
Han riste paa sylbuddeAlternativ lesemåte: bundne Kniv
«Kaddar du mæg ‘kje Sonen din
Koste ska de dit Liv.»

22. «Halt naa onge Hugabald
Stilt naa du dit Sværd
E ska sk kadde deg Sonen min
Du æ de vel fulla værd.»

23. De va onge Hugabald
Han talar et Ord me vreie
«Kom I naa mine Brøane sju
Aa yppe me meg en Sveive.»

24. In springe Særkland-Dronningje
Aa seie o i fraa de fyste:
«Tvo a mi’ Sønine æ a Haaggo saarSamlarkommentar: ?
Den trie maatt Augo miste»

25. «Høire I de mine sæle Sønine
Vi de dikko noko gifte
I venstremargen står det ein bokstav eller to som er vanskeleg å tyde.Alt de Gulle i min Garen æ
De vi æ mijom Brøane skjifte.

26. «Her site tvo Jomfruer norafjølds
Dei æ naa saa haardeleg bondne
Den som dei oto Bonde kan løise
Særkland vi æg en onde»

27. De va onge Hugabald
Han springe seg fram ivi Bord
Dei maa kje længje væljastSamlarkommentar: maaske dvæljast idag
Saa dyreRetta frå: drye æ di Moers Ord

28. De va onge Hugabal
Han binde op Sigl i Raa
Saa læ ikje han me BonkorAlternativ lesemåte: Bankor strykaSamlarkommentar: ?
Før Stovnen i Berge staaer

29. De va onge Hugabal
Saa sveiper han seg uti Skjind
Saa hæv en saa fager ei Fotefærd
Alt te dei Jomfruene ind.

30. «Her site dei naa, di Jomfruer tvo
Aa spelar me Gulle de røe
Kvaar vi de naa fygje me mæg
Hel væra her te dekkos Døe.»

31. «Gulle æ godtRetta frå: gdt aa spila me
Som Morgosol aa Maane,
Saa ong va me ^paa kons Alder som du
Naar me her i Berge inkaame.

32. Gulle æ godt aa spilaRetta frå: sila me
som Fuglen paa Lindekviste
Saa ong va me paa kaans Alder som du
Naar me okkons Glæen miste»

33. Hugabal tæk dei Jomfruer tvo
Aa ville has Brøar sil’ gjøime
Men han rei seg i Berge in
Ville taka Gulle meire.

34. Daa en kom seg i Berge in
Begynde has Hesten te tala
«De Skjipe du Hugabald siglde paa
Naa æ de langt utpaa Have.

35. De va onge Hugabald
Han ble saa ille ivi OrdSamlarkommentar: over disse Ord
Han blikna som de bleike Løv
Og svartna som ei Jord.

36. «Tak naa den Blaakaapa di,
Aa brei a onde Hovane frie,
Aa kjæme daa me paa grøne Jor’
De sporst over Verden saa vie.

37. Tak naa den blaa Ka^apaRetta frå: Kapen di
Aa brei a onde min Hov,
Saa maa du rie den breie Fjord
Som paa den {G}grøne Jord.»

38. De va onge Hugabald
Han tæke sin Hesten me KransSamlarkommentar: ?
«De vi æg for Sanningje seia
Alt Bergje de slost i en Dands.Samlarkommentar: ?

39. De va onge Hugabald
Han tok sin hesten me Spore
De vi æg for Saningje seia
Alt Bergje de slost i en LogjeAlternativ lesemåte: Laagje.Samlarkommentar: ?

40. Kongjen han stænde up i Hogelo‹fts›svalir
Saa han seg ut ivi saa vie
«Naa ser æg et Skjip paa Have fara
Aa en Kar paa Hesten rie.»

41. De va naa has Brøane tvo
Dei styre sit Skipe til Land,
De va onge Hugabald
Han rei daa fyste paa Sand.

42. Den eine Biten gav han sin Hest
den are gjor han te ReieSamlarkommentar: ?
Kom I naa mine Brøane tvo
I yppa me meg en Sveive.

43. De va onge Hugabald
Han læt sit Svære braaSamlarkommentar: lyne
Saa høgje ‘en te sine Broane tvaa
Dei faldt i Lutine smaa.

*

Strofene er nummererte seinare med raud blyant. Med grå blyant er det skrive inn strofenummer frå S. Bugges oppskrift frå same kjelda. Bugges strofenummer er ikkje medtekne her.

Oppskrift C

TSB E 146: Hugaball

Oppskrift: Udatert av Sophus Bugge etter Ådne Olsson Auversækre, Høydalsmo, Lårdal, Telemark.

Orig. ms.: NFS S. Bugge c, 68–72 (kladd)

Ingen oppgjeven tittel.

*

1. Myllardótteri dansar å kve
hó slær ímót reimi mæ fótó
so gjeng hó seg utpå leikarvollo
Hallvor kungjen í móte.

2. Dei låg íhópes den lange nåtti
endå gjóre dei nótSamlarkommentar: (sic)
upp reis Hallvor kungjen
han klær på seg so brått.

3. Um du æ’ no lagje te sónen eige
um de sille no so vera
so let han inkje for dronningji koma
fyrr han sitt skip kan gjera.

4. Hó sat att på møyesalen
útí dei vikunne ní
te at hó åtte sónen den
han va både stor å fríe.

5. De bar de båne te kristnar
der gjekk au væl kvennur íblandt
dei lét hånom navne gjeva
dei kalla ‘en Hugeball.

6. Meire voks unge H[ugeball]
úti daganne tvau
hell dei are små bóni
dei voks utí årinneSamlarkommentar: (sic) sjau.

7. Meire [voks unge] H[ugeball]
[úti] daganne trí
hell [dei are små] bóni
i allom aldri sí.

8. H[ugeball] gjekk seg på leikarvollo
der drengjinne leikar te hóve
då va han í hoggji so stóre
de kunne ingjen hånom stýre.

9. De va no dei kungjens drengjir
dei stødde seg under kinn
halt no unge H[ugeball]
du veit inkje faeren din

10. H[ugeball] kasta leikesoppen
han lyster kje lenger å leike
han gjenge te si sæle móer
han set sine kinn í bleikeSamlarkommentar: (sic)

11. Å høyrer du de mí sæle móer
hot eg vi spyrja deg
du seie meg av faersnavne
dú dyl de inkje for meg.

12. Eg sko seia deg faersnavne
de æ’ meg ingjen vånde
de æ kungjen av Serkolande
de æ’ din faer sanne.

13. Han tók hatten av hovue sitt
å hanskjen av si hånd
takk sko dú hava mi sæle móer
seie dú meg no sant.

14. Å høyrer du de mí sæle móer
hot eg deg spyrja må
hokken eg sko’ av dinom gari
anten ríe hell gå.

15. Eg hev ein fole på stallen standand
æ’ bunden mæ roue gullband
den må du hava min sæle sóne
^alt um en deg bera kann.

16. De va unge H[ugeball]
han sprang uppå folabak
de va’ hånoms sæle móer
gav hånom eit nevaslag.

17. De va u[nge] H[ugeball]
han tóss unde slagje svingle
her æ tvo vegur imiddjom kon
me vita kje når me finnast.

18. De va unge H[ugeball]
han ette vegjen rann
so gav en eitt nýttugt nevaslag
te kvor den menige mann.

*

Strofene er ikkje nummererte i oppskrifta.

Under oppskrifta står det: (Vistnok fra Landstad; se navnlig Landst. str. 6)

Oppskrift D

TSB E 146: Hugaball

Oppskrift: 1863 av Sophus Bugge etter Tone Marteinsdotter Høna/Kollberg, Lårdal, Telemark.

Orig. ms.: NFS S. Bugge i, 324–325.

Ingen oppgjeven tittel.

*

1. De va unge Hugaball,
han gjekk for si móer å stande
Å høyrer dú de mi sæle móer,
dú seg meg min faeren sanne.

2. – – –
Hallvor kóngjen í Serklandsríkje
han æ’ din faeren sanne.

3. Høyrer dú de dú Hugaball
sæle sonen min
dú helsar din faer í Serklandsríkje
mæ sama dú kjæme inn.

– –

4. De va unge H[ugaball]
han riste på sylvutte knív,
Kaddar ^‘kje dú ‘kje meg sónen din,
koste sko de ditt lív.

5. De va unge Hugaball,
han riste på sylvarsvær
ha dú ‘kje vori min sæle faeren,
detti ha’ dú vori vær.

6. Høyrer dú de dú H[ugaball]
ville no dú meg lýe,
at dú vi’kje koma for dronningji mí,
fyrr dú kann ditt skipe stýre.

*

Strofene er ikkje nummererte i oppskrifta.

Under siste strofa står det: (Ikke Efterslæng). Han reiste i Bjerget, tog ud en Jomfru

Reinskrift: NFS S. Bugge VIIIb, 196–197.

Om Kjempe- og trollballadar

Kjempe- og trollballadane skildrar meir enn andre balladar kamp og strid. Nokre er relativt realistiske og skildrar dramatiske konfliktar mellom sterke menn. Ære, makt og rikdom er sentrale verdiar, og helten går bokstavleg tala over lik for å leve opp til forventningane som blir stilte til han. Kvinnene står på sidelina i desse visene.

Trolla dukkar rimelegvis opp i dei eigentlege trollballadane. Slike viser minner ein heil del om undereventyr, både når det gjeld handling og tematikk, gjerne ved at ei kongsdotter er teken i berg. Så blir det heltens oppgåve å drepe trollet og fri ut kongsdottera, noko han alltid greier med glans.

Fleire av kjempe- og trollballadane byggjer på motiv i den norrøne litteraturen, ikkje minst fornaldersogene. Alle desse visene har norsk/vestnordisk opphav.

Del boken

Tips dine venner om denne boken!

Del på Twitter
Del på Facebook