Norske mellomalderballadar
Vi fylgjer desse prinsippa:
1. Som ein hovudregel prioriterer vi kladden framfor reinskrifta.
2. Vi skriv inn både kladd og reinskrift når dei skil seg mykje frå kvarandre språkleg, eller når kladden er svært fragmentarisk.
3. Vi skriv inn teksten etter den rettskrivinga samlaren har brukt. Det gjeld både for vanleg rettskriving og dialekt.
4. Det er mange forkortingar i kladdane, og der sett vi inn resten av ordet i hakeparentes.
5. Rettingar og kommentarar samlaren har gjort går fram av kommentarar som noter i teksten. Enkle overstrykingar og tilføyingar er vist i den løpande teksten.
6. Vi fylgjer vanlege transkripsjonskonvensjonar. Til dømes skriv vi mm for m med nasalstrek og ø for ö.
7. Andre forhold av interesse går fram av kommentarfeltet.
8. Vi standardiserer namn på songarar og stader.
Utval av variantar
Innanfor rammene for dette prosjektet har vi berre høve til å plukka ut tre variantar av kvar visetype. Ved utvalet av desse tre ser vi etter dei mest fullstendige tekstene, men i den grad det er mogleg i eit så lite utval, prøver vi også å vise breidde i variasjon og geografisk spreiing.
Enkelte visetypar er kjent berre i ein eller to tekstar, og dette kan gje oss høve til å legge til ein variant ekstra i ein annan type.
Boken er utgitt av Nasjonalbiblioteket
Last ned hele boken til mobil/nettbrett i .epub-format eller som .mobi. Du kan også skrive ut boken som .pdf eller html.
Legendeballadane handlar om mennesket i møte med katolsk gudstru. Sentrale kristne verdiar blir haldne fram til lærdom og oppbygging, i spennande forteljingar om heilage kvinner og menn, som trassar overgrep og pinsler frå overgriparar. Jamvel om martyrane må gå i døden, kan dei sjå fram til eit nytt liv i den andre heimen, og vanlege menneske kan lære av deira mot og tru. Fleire legendeballadar byggjer direkte eller indirekte på prosaforteljingar, som vart lesne høgt i kloster og kyrkjer i mellomalderen.
Les mer..Fyll ut e-posten din under så vi kan varsle deg når nye verk publiseres.
